A Sombra Do Desejo

Info

Deze fotoreeks maakt deel uit van het bachelorproject dat Evie Ellen Lippens tot stand bracht in samenwerking met Lore Mechelaere, beiden student aan het Kask – HoGent (resp. fotografie en film). Door verder te kijken dan uitsluitend het medium fotografie resulteerde dit project in een combinatie van een gevoelsmatig opgebouwde kortfilm en fotoreeks.

In het Nederlands wordt saudade vaak vertaal door weemoed, heimwee of melancholie. Er is een band met het liefdesgevoel dat ontstaat door scheiding van een geliefde in ruimte of tijd of het beschrijft het bittere gevoel dat men kan ervaren als men achtervolgd wordt door eigen herinneringen, maar geen stem kan vinden om zich te bevrijden. A Sombra Do Desejo is een poëtische reeks over Fernanda, een Portugese vrouw, die als het ware gevangen zit in haar eigen gevoelswereld van saudade. Ze klampt zich vast aan haar herinneringen en komt terecht in een toestand waarin ze zelf het onderscheid niet meer kan maken tussen heden en verleden. Het is voor de toeschouwer een uitdaging om het onderscheid te maken tussen de werkelijkheid en de suggestie.

De reeks krijgt een bevreemdend karakter door de opgebouwde spanning. De paradox tussen het gevoel van verdwalen en de drang om alles onder controle te hebben speelt een belangrijke rol. In het leven moet men leren ‘loslaten’. Men kan de fotoreeks bekijken op het ritme van de golven, op een eigen ritme, men kan zich als het ware laten meevoeren met de deiningen van het water om tot een diepere beleveniswereld toe te treden, de wereld van herinneringen uit het verleden of de droomwereld van de toekomst. Herinneringen lijken zich te versmelten tot de wens naar een betere toekomst die voor ons ligt.

De sfeerbeelden, die in Portugal werden gemaakt, fungeren als metafoor voor de gedachten van het hoofdpersonage. Het uitgangspunt is de mens, met zijn eigen belevenissen, al dan niet in het heden of uit het verleden. Het publiek kan zich laten meeslepen in het verhaal en het is een uitdaging om het overheersende, weemoedige gevoel van deze reeks te ontdekken. De aandachtige toeschouwer zal plezier putten uit het spel tussen realiteit en fictie, als de reflectie van het dagelijkse leven. Hoewel men kijkt naar filmstills en foto’s waardoor de tijd even lijkt stil te staan, zal men door de opeenvolgende opbouw van de beelden de continuïteit en de diepere betekenislaag van het verhaal aanvoelen.

Bron: UiTinVlaanderen.be