Strafpleiter Filip Van Hende legt zijn toga naar, maar niet zijn pen!

Hij is geen mediabeest, maar menselijke pleidooien, hoffelijkheid en discretie waren zijn handelsmerk. Hij was bv. de enige met een vriendelijk woord voor de ouders van Kim De Gelder. Na 48 jaar verschoof zijn focus van het individu naar de rechtsstaat: haperende strafuitvoerbaarheid, overvolle gevangenissen, recidive, de (on)vermijdelijkheid van de klassenjustitie… topics genoeg!